-
1 spōnsiō
spōnsiō ōnis, f [spondeo], a solemn promise, engagement, covenant, guarantee, security: voti sponsio, quā obligamur deo: per indutias sponsionem faciunt, uti, etc., made a covenant, S.: pax per sponsionem facta, by giving security, L.: sponsionem interponere, L.—In actions at law, a wager of law, formal stipulation for a forfeit by the loser: condicio fertur, ut, si id factum negaret, sponsione defenderet sese, L.: ut sponsionem facere possent, ni adversus edictum praetoris vis facta esset, an engagement to pay forfeit, unless it is adjudged that, etc.: sponsio est, ni te Apronius socium in decumis esse dicat, the stipulation is (to pay) unless, etc.: vincere sponsionem, to win the forfeit.—A betting: audax, Iu.* * *solemn promise; wager at law -
2 sacrāmentum
sacrāmentum ī, n [sacro].—In law, a sum deposited by a party in a civil process, as security for a future judgment, forfeit money, guaranty: de multā et sacramento comitiis ferre: ut sacramento contendas mea non esse, you may assert under forfeit, i. e. lay a wager.—A wager of law, civil process in which the loser forfeits a deposit, law-suit: re deliberatā, sacramentum nostrum iustum iudicaverunt: quibuscum iusto sacramento contendere, i. e. on equal terms.—An oath: perfidum dicere sacramentum, H.— The voluntary oath of recruits, preliminary engagement: iure iurando adacti milites... nam ad eam diem nihil praeter sacramentum fuerat, L.— The military oath of allegiance: milites sacramentum apud se dicere iubet, to take the oath of allegiance, Cs.: sacramento dicere, L.: omnes sacramento rogare, swear in, L.: eum obligare militiae sacramento.* * *sum deposited in a civil process, guaranty; oath of allegiance; sacrament -
3 corrumpō (con-r-)
corrumpō (con-r-) rūpī, ruptus, ere, to destroy, ruin, waste: frumentum in areā: (frumentum) incendio, Cs.: coria igni, Cs.: ungues dentibus, to bite, Pr.: se suasque spes, S.: opportunitates, to lose, S.—To adulterate, corrupt, mar, injure, spoil: prandium, T.: aqua facile conrumpitur: aquarum fontes, S.: Corrupto caeli tractu, poisoned, V.: umor corruptus, fermented, Ta.: lacrimis ocellos, disfigure, O.—Fig., to corrupt, seduce, entice, mislead: mulierem, T.: (milites) licentia, S.—To gain by gifts, bribe, buy over: alios, N.: centuriones, locum ut desererent, S.: indicem pecuniā: donis, S.: Corruptus vanis rerum, deluded, H.—To corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, pervert, degrade: iudicium, i. e. bribe the judges: ad sententias iudicum corrumpendas: mores civitatis: acceptam (nobilitatem), S.: nutricis fidem, O.: nomen eorum, S.: multo dolore corrupta voluptas, embittered, H.: gratiam, to forfeit, Ph. -
4 dē-serō
dē-serō ruī, rtus, ere, to leave, forsake, abandon, desert, give up: exercitum, Cs.: castra, L.: castellis desertis, Cs.: fratrem, V.: thalamos pactos, V.: Mensa deserit toros, is removed from, O.: Raro scelestum Deseruit poena, fails to follow up, H.: qui non deseruerant, revolted, N.—Fig., to leave, desert, abandon, forsake, leave in the lurch: hoc timet, Ne deseras se, T.: me in his malis, T.: non deserit sese, armat familiam, etc., Cs.: suum ius: desertarum rerum patrocinium suscipere: quae faciebam, ea ut deseram, the course of conduct, S.: inceptum, V.: vitae reliquum: viam virtutis, H.: deseror coniuge, O.: desertus suis, Ta.—Esp., in law: vadimonium mihi, to forfeit his recognizance: vadimonia deserere quam illum exercitum maluerunt.—Of things, to fail, forsake: tempus quam res maturius me deseret, S.: donec te deseret aetas, H.: nisi me lucerna deseret: facundia deseret hunc, H.: deserta (natura) deseret ignīs, let die, O.: leo desertus viribus, Ph.: a fortunā deseri, Cs.: a tribuniciā voce. -
5 excidō
excidō cidī, —, ere [ex + cado], to fall out, drop down, fall away: sol excidisse mihi e mundo videtur: dentīs Excidere videre, H.: mihi Excidit cera, from my hand, O.: Palinurus Exciderat puppi, V.: in flumen (sc. e rate), L.: vinclis, to slip out, V.: ut cuiusque sors exciderat, fell out, L.—Fig., to fall out, fall away, slip out, escape: verbum ex ore huius: scelus ore tuo, O.: quod verbum tibi non excidit fortuito: vox per auras Excidit, V.: in vitium libertas excidit, sinks, H.— To pass away, be lost, perish, disappear, be forgotten: neque verendum est, ne quid excidat: virtus, cum semel excidit, etc., H.: excidit omnis luctus, O.: arcis memoria, L.: animo, V.: mihi ista exciderant, I had forgotten: cogitatio, cum mihi excidisset: excidit, ut peterem, etc., i. e. I forgot, O.— Of persons, to be deprived of, lose, miss, forfeit, fail to obtain: erus uxore excidit, T.: magnis excidit ausis, O.: regno, Cu.* * *Iexcidere, excidi, - Vperish; disappear; escape, fall out; be deprived of; lose control of sensesIIexcidere, excidi, excisus Vcut out/off/down; raze, destroy -
6 multō
multō adv. [ abl n. of multus], by much, much, a great deal, far, by far: multo magis procax, T.: multo pauciores oratores: facilius iter, Cs.: virtutem omnibus rebus multo anteponentes: multo praestat benefici inmemorem esse, quam malefici, S.: simulacrum multo antiquissimum, far: pars multo maxima, L.: multo gratissima lux, H.—With advv., far, greatly, very: multo aliter, T.: multo aliter ac sperarat, far otherwise than, N.: non multo secus fieri, not far otherwise. —Of time, with ante or post, long, much: non multo ante urbem captam: multo ante noctem, L.: non multo post, quam, etc., not long after.* * *Imuch, by much, a great deal, very; most; by far; long (before/after)IImultare, multavi, multatus V TRANSpunish, fine; extract as forfeit; sentence to pay -
7 spondeō
spondeō spopondī, spōnsus, ēre [cf. σπένδω], to promise sacredly, warrant, vow, give assurance: promitto, recipio, spondeo, C. Caesarem talem semper fore civem, etc.: quis est qui spondeat eundum animum postea fore, L.: spondebant animis id (bellum) Cornelium finiturum, i. e. were entirely confident, L.: spondebo enim tibi, vel potius spondeo in meque recipio, eos esse M'. Curi mores: praemia, quae spopondimus: fidem, O.: legionibus agros: non si mihi Iuppiter auctor Spondeat, hoc sperem, V.—In law, to assume an obligation, promise solemnly, bind oneself, undertake: quis spopondisse me dicit? nemo: si quis quod spopondit... si id non facit, condemnatur. —In behalf of another, to engage, vouch, become security, enter bail: pro multis: et se quisque paratum ad spondendum Icilio ostendere, L.: Hic sponsum (me) vocat, H.: Fraudator homines cum advocat sponsum inprobos, Ph.— To make a wager of law, agree to a forfeit on failure to prove an assertion: eum illi iacenti latera tunderentur, ut aliquando spondere se diceret.—In public life, to engage, stipulate, agree, conclude, promise: spoponderunt consules, legati (in concluding peace), L.: quod spondendo pacem servassent exercitum, L.: hosti nihil spopondistis, civem neminem spondere pro vobis iussistis, L.: quid tandem si spopondissemus urbem hanc relicturum populum R.? L.— To promise in marriage, engage, betroth: quae sponsa est mihi, T.—Of things, to promise, forbode: nec quicquam placidum spondentia Sidera, O.: quod prope diem futurum spondet fortuna vestra, L.* * *Ispondere, spepondi, sponsus V INTRANSpromise, give pledge/undertaking/surety; contract to give/take in marriageIIspondere, spopondi, sponsus V INTRANSpromise, give pledge/undertaking/surety; contract to give/take in marriage -
8 vadimōnium
vadimōnium ī, n [1 vas], a promise of appearance secured by bail, bail-bond, bail, security, recognizance: vadimonium promittere: sine vadimonio disceditur: Aptius hae capiant vadimonia garrula cerae, i. e. legal forms, O.: res esse in vadimonium coepit, i. e. is to be duly tried: vadimonium tibi cum Quinctio nullum fuit, i. e. if you were under no bond to Quinctius to appear: vadimonium sistit, i. e. appears duly: Romam vadimoni causā venire: vadimonia deinde Irati faciunt, i. e. require bail of you, Iu.: differre, to postpone appearance: vadimonium imponere, exact bail, N.: vadimonium deserere, to forfeit one's recognizance: vadimonium missum facere, release the bail.* * *bail, security, surety -
9 committo
committere, commisi, commissus Vbring together, unite/join, connect/attach; put together, construct; entrust; engage (battle), set against; begin/start; bring about; commit; incur; forfeit -
10 conmitto
conmittere, conmisi, conmissus Vbring together, unite/join, connect/attach; put together, construct; entrust; engage (battle), set against; begin/start; bring about; commit; incur; forfeit -
11 cosmitto
cosmittere, cosmisi, cosmissus Vbring together, unite/join, connect/attach; put together, construct; entrust; engage (battle), set against; begin/start; bring about; commit; incur; forfeit -
12 forisfacio
forisfacere, forisfeci, forisfactus V -
13 molto
moltare, moltavi, moltatus V TRANSpunish, fine; extract as forfeit; sentence to pay -
14 mulcto
mulctare, mulctavi, mulctatus V TRANSpunish, fine; extract as forfeit; sentence to pay -
15 conrumpo
I.To destroy, ruin, waste, bring to naught (class., but less freq. than in the signif. II.].A.Lit.:B.reliquum frumentum flumine atque incendio corruperunt,
Caes. B. G. 7, 55:domum et semet igni conrumpunt,
Sall. J. 76, 6; cf.:plura igni,
id. ib. 92, 3;92, 8: res familiares,
id. ib. 64, 5:ungues dentibus,
i. e. to bite, Prop. 2, 4, 3 (13).—Trop.:II.diem,
Plaut. Men. 4, 2, 31:animo male'st: corrupta sum atque absumpta sum,
id. Am. 5, 1, 6:se suasque spes,
Sall. J. 33, 4:illos dubitando et dies prolatando magnas opportunitates corrumpere,
to lose, id. C. 43, 3:consilia,
Vell. 2, 57, 3:libertatem,
Tac. A. 1, 75:foedera,
Sil. 12, 303:omnem prospectum,
id. 5, 34 al. —With regard to the physical or moral quality of an object, to corrupt, mar, injure, spoil, adulterate, make worse, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).A.Lit.:B.corrumpitur jam cena,
Plaut. Ps. 3, 2, 102; so,prandium,
Ter. Ad. 4, 2, 49:conclusa aqua facile conrumpitur,
Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.:aquarum fontes,
Sall. J. 55, 8:corrupitque lacus, infecit pabula leto,
Verg. G. 3, 481:coria igni ac lapidibus,
Caes. B. C. 2, 10:ne plora, oculos corrumpis,
Plaut. Merc. 3, 1, 3; cf.:ocellos lacrimis,
Ov. Am. 3, 6, 57:artus febribus,
id. H. 19 (20), 117; cf.:stomachum (medicamentum),
Scrib. Comp. 137:umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,
fermented, Tac. G. 23 init.:vinum in acorem corrumpitur,
Macr. S. 7, 12, 11.— Poet., without the access. idea of impairing:ebur corrumpitur ostro,
is stained, Stat. Achill. 1, 308.—Trop. (so most freq.),1.Of personal objects, to corrupt, seduce, entice, mislead:b.perde rem, Corrumpe erilem filium,
Plaut. Most. 1, 1, 20; 1, 1, 27 sq.; cf. id. Bacch. 3, 3, 15:me ex amore hujus esse corrumptum,
id. As. 5, 2, 33; Ter. And. 2, 3, 22:mulierem,
id. Heaut. 2, 2, 2; cf.feminas,
Suet. Caes. 50:(vitiosi principes) non solum obsunt, ipsi quod corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt,
Cic. Leg. 3, 14, 32:quos (milites) soluto imperio, licentia atque lascivia corruperat,
Sall. J. 39, 5; cf. id. C. 53, 5 et saep.—In partic., to gain to one's self by gifts, etc.; to bribe, buy over, etc.(α).With abl.:(β).aliquem pecuniā,
Cic. Off. 2, 15, 53; Sall. J. 34, 1:auro,
id. ib. 32, 3:pretio, Cic'. Caecin. 25, 72: turpi largitione,
id. Planc. 15, 37:donis,
Sall. J. 97, 2:muneribus,
Hor. S. 1, 9, 57 et saep.—Without abl.:2.ne alios corrumpas, cum me non potueris,
Nep. Epam. 4, 3; id. Lys. 3, 2 bis; Sall. J. 29, 2; Hor. S. 2, 2, 9 et saep.—Of things as objects, to corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, etc.:* b.litteras publicas,
Cic. Verr. 2, 2, 38, § 93:tabulas publicas,
id. ib. 2, 2, 42, § 104; id. Rosc. Am. 44, 128:mores civitatis (opp. corrigere),
id. Leg. 3, 14, 32; Quint. 1, 2, 4:disciplinam,
Tac. H. 3, 49:fides, quam nec cupiditas corrumpat, nec gratia avertat,
Quint. 12, 1, 24:totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur,
id. 8, 3, 58:nomen eorum paulatim Libyes corrupere,
Sall. J. 18, 10; cf. Ov. F. 5, 195:multo dolore corrupta voluptas,
imbittered, Hor. S. 1, 2, 39:gratiam,
to forfeit, Phaedr. 4, 24, 18:(littera) continuata cum insequente in naturam ejus corrumpitur,
Quint. 8, 3, 45; cf.:oris plurima vitia in peregrinum sonum corrupti,
id. 1, 1, 13:quamvis sciam non corrumpi in deterius quae aliquando etiam a malis... fiunt,
Plin. Ep. 5, 3, 6:ineluctabilis fatorum vis consilia corrumpit,
Vell. 2, 57, 3.—In partic. (acc. to II. B. b.), to bribe:A.nutricis fidem,
Ov. M. 6, 461.—Hence, corruptus ( conr-, cŏrup-), a, um, P. a., spoiled, marred, corrupted, bad.Lit.:B.caelum,
Lucr. 6, 1135 Munro ad loc.; cf.:tractus caeli,
Verg. A. 3, 138: aqua corruptior jam salsiorque, Auct. B. Alex. 6 fin.:iter factum corruptius imbri,
Hor. S. 1, 5, 95 al. —Trop.1.Of the forms of words, mutilated, corrupted (opp. integer), Quint. 1, 5, 68.—2.Bad, corrupt:quis corruptor juventutis, quis corruptus, qui? etc.,
Cic. Cat. 2, 4, 7:homines conruptissimi,
Sall. H. 1, 48, 7 Dietsch.— Subst.: corrupta, ōrum, n., the spoiled parts (of the body), Cels. praef. § 43.— Adv.: corruptē, corruptly, perversely, incorrectly (very rare): judicare neque depravate neque corrupte, * Cic. Fin. 1, 21, 71: pronuntiare verba, in a mutilated manner, Gell. 13, 30, 9.— Comp.:explicare,
Sen. Contr. 2, 9:intimi libertorum servorumque corruptius quam in privatā domo habiti,
Tac. H. 1, 22; cf. 2, 12 Halm. -
16 conruptus
I.To destroy, ruin, waste, bring to naught (class., but less freq. than in the signif. II.].A.Lit.:B.reliquum frumentum flumine atque incendio corruperunt,
Caes. B. G. 7, 55:domum et semet igni conrumpunt,
Sall. J. 76, 6; cf.:plura igni,
id. ib. 92, 3;92, 8: res familiares,
id. ib. 64, 5:ungues dentibus,
i. e. to bite, Prop. 2, 4, 3 (13).—Trop.:II.diem,
Plaut. Men. 4, 2, 31:animo male'st: corrupta sum atque absumpta sum,
id. Am. 5, 1, 6:se suasque spes,
Sall. J. 33, 4:illos dubitando et dies prolatando magnas opportunitates corrumpere,
to lose, id. C. 43, 3:consilia,
Vell. 2, 57, 3:libertatem,
Tac. A. 1, 75:foedera,
Sil. 12, 303:omnem prospectum,
id. 5, 34 al. —With regard to the physical or moral quality of an object, to corrupt, mar, injure, spoil, adulterate, make worse, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).A.Lit.:B.corrumpitur jam cena,
Plaut. Ps. 3, 2, 102; so,prandium,
Ter. Ad. 4, 2, 49:conclusa aqua facile conrumpitur,
Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.:aquarum fontes,
Sall. J. 55, 8:corrupitque lacus, infecit pabula leto,
Verg. G. 3, 481:coria igni ac lapidibus,
Caes. B. C. 2, 10:ne plora, oculos corrumpis,
Plaut. Merc. 3, 1, 3; cf.:ocellos lacrimis,
Ov. Am. 3, 6, 57:artus febribus,
id. H. 19 (20), 117; cf.:stomachum (medicamentum),
Scrib. Comp. 137:umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,
fermented, Tac. G. 23 init.:vinum in acorem corrumpitur,
Macr. S. 7, 12, 11.— Poet., without the access. idea of impairing:ebur corrumpitur ostro,
is stained, Stat. Achill. 1, 308.—Trop. (so most freq.),1.Of personal objects, to corrupt, seduce, entice, mislead:b.perde rem, Corrumpe erilem filium,
Plaut. Most. 1, 1, 20; 1, 1, 27 sq.; cf. id. Bacch. 3, 3, 15:me ex amore hujus esse corrumptum,
id. As. 5, 2, 33; Ter. And. 2, 3, 22:mulierem,
id. Heaut. 2, 2, 2; cf.feminas,
Suet. Caes. 50:(vitiosi principes) non solum obsunt, ipsi quod corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt,
Cic. Leg. 3, 14, 32:quos (milites) soluto imperio, licentia atque lascivia corruperat,
Sall. J. 39, 5; cf. id. C. 53, 5 et saep.—In partic., to gain to one's self by gifts, etc.; to bribe, buy over, etc.(α).With abl.:(β).aliquem pecuniā,
Cic. Off. 2, 15, 53; Sall. J. 34, 1:auro,
id. ib. 32, 3:pretio, Cic'. Caecin. 25, 72: turpi largitione,
id. Planc. 15, 37:donis,
Sall. J. 97, 2:muneribus,
Hor. S. 1, 9, 57 et saep.—Without abl.:2.ne alios corrumpas, cum me non potueris,
Nep. Epam. 4, 3; id. Lys. 3, 2 bis; Sall. J. 29, 2; Hor. S. 2, 2, 9 et saep.—Of things as objects, to corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, etc.:* b.litteras publicas,
Cic. Verr. 2, 2, 38, § 93:tabulas publicas,
id. ib. 2, 2, 42, § 104; id. Rosc. Am. 44, 128:mores civitatis (opp. corrigere),
id. Leg. 3, 14, 32; Quint. 1, 2, 4:disciplinam,
Tac. H. 3, 49:fides, quam nec cupiditas corrumpat, nec gratia avertat,
Quint. 12, 1, 24:totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur,
id. 8, 3, 58:nomen eorum paulatim Libyes corrupere,
Sall. J. 18, 10; cf. Ov. F. 5, 195:multo dolore corrupta voluptas,
imbittered, Hor. S. 1, 2, 39:gratiam,
to forfeit, Phaedr. 4, 24, 18:(littera) continuata cum insequente in naturam ejus corrumpitur,
Quint. 8, 3, 45; cf.:oris plurima vitia in peregrinum sonum corrupti,
id. 1, 1, 13:quamvis sciam non corrumpi in deterius quae aliquando etiam a malis... fiunt,
Plin. Ep. 5, 3, 6:ineluctabilis fatorum vis consilia corrumpit,
Vell. 2, 57, 3.—In partic. (acc. to II. B. b.), to bribe:A.nutricis fidem,
Ov. M. 6, 461.—Hence, corruptus ( conr-, cŏrup-), a, um, P. a., spoiled, marred, corrupted, bad.Lit.:B.caelum,
Lucr. 6, 1135 Munro ad loc.; cf.:tractus caeli,
Verg. A. 3, 138: aqua corruptior jam salsiorque, Auct. B. Alex. 6 fin.:iter factum corruptius imbri,
Hor. S. 1, 5, 95 al. —Trop.1.Of the forms of words, mutilated, corrupted (opp. integer), Quint. 1, 5, 68.—2.Bad, corrupt:quis corruptor juventutis, quis corruptus, qui? etc.,
Cic. Cat. 2, 4, 7:homines conruptissimi,
Sall. H. 1, 48, 7 Dietsch.— Subst.: corrupta, ōrum, n., the spoiled parts (of the body), Cels. praef. § 43.— Adv.: corruptē, corruptly, perversely, incorrectly (very rare): judicare neque depravate neque corrupte, * Cic. Fin. 1, 21, 71: pronuntiare verba, in a mutilated manner, Gell. 13, 30, 9.— Comp.:explicare,
Sen. Contr. 2, 9:intimi libertorum servorumque corruptius quam in privatā domo habiti,
Tac. H. 1, 22; cf. 2, 12 Halm. -
17 corrumpo
I.To destroy, ruin, waste, bring to naught (class., but less freq. than in the signif. II.].A.Lit.:B.reliquum frumentum flumine atque incendio corruperunt,
Caes. B. G. 7, 55:domum et semet igni conrumpunt,
Sall. J. 76, 6; cf.:plura igni,
id. ib. 92, 3;92, 8: res familiares,
id. ib. 64, 5:ungues dentibus,
i. e. to bite, Prop. 2, 4, 3 (13).—Trop.:II.diem,
Plaut. Men. 4, 2, 31:animo male'st: corrupta sum atque absumpta sum,
id. Am. 5, 1, 6:se suasque spes,
Sall. J. 33, 4:illos dubitando et dies prolatando magnas opportunitates corrumpere,
to lose, id. C. 43, 3:consilia,
Vell. 2, 57, 3:libertatem,
Tac. A. 1, 75:foedera,
Sil. 12, 303:omnem prospectum,
id. 5, 34 al. —With regard to the physical or moral quality of an object, to corrupt, mar, injure, spoil, adulterate, make worse, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).A.Lit.:B.corrumpitur jam cena,
Plaut. Ps. 3, 2, 102; so,prandium,
Ter. Ad. 4, 2, 49:conclusa aqua facile conrumpitur,
Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.:aquarum fontes,
Sall. J. 55, 8:corrupitque lacus, infecit pabula leto,
Verg. G. 3, 481:coria igni ac lapidibus,
Caes. B. C. 2, 10:ne plora, oculos corrumpis,
Plaut. Merc. 3, 1, 3; cf.:ocellos lacrimis,
Ov. Am. 3, 6, 57:artus febribus,
id. H. 19 (20), 117; cf.:stomachum (medicamentum),
Scrib. Comp. 137:umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,
fermented, Tac. G. 23 init.:vinum in acorem corrumpitur,
Macr. S. 7, 12, 11.— Poet., without the access. idea of impairing:ebur corrumpitur ostro,
is stained, Stat. Achill. 1, 308.—Trop. (so most freq.),1.Of personal objects, to corrupt, seduce, entice, mislead:b.perde rem, Corrumpe erilem filium,
Plaut. Most. 1, 1, 20; 1, 1, 27 sq.; cf. id. Bacch. 3, 3, 15:me ex amore hujus esse corrumptum,
id. As. 5, 2, 33; Ter. And. 2, 3, 22:mulierem,
id. Heaut. 2, 2, 2; cf.feminas,
Suet. Caes. 50:(vitiosi principes) non solum obsunt, ipsi quod corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt,
Cic. Leg. 3, 14, 32:quos (milites) soluto imperio, licentia atque lascivia corruperat,
Sall. J. 39, 5; cf. id. C. 53, 5 et saep.—In partic., to gain to one's self by gifts, etc.; to bribe, buy over, etc.(α).With abl.:(β).aliquem pecuniā,
Cic. Off. 2, 15, 53; Sall. J. 34, 1:auro,
id. ib. 32, 3:pretio, Cic'. Caecin. 25, 72: turpi largitione,
id. Planc. 15, 37:donis,
Sall. J. 97, 2:muneribus,
Hor. S. 1, 9, 57 et saep.—Without abl.:2.ne alios corrumpas, cum me non potueris,
Nep. Epam. 4, 3; id. Lys. 3, 2 bis; Sall. J. 29, 2; Hor. S. 2, 2, 9 et saep.—Of things as objects, to corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, etc.:* b.litteras publicas,
Cic. Verr. 2, 2, 38, § 93:tabulas publicas,
id. ib. 2, 2, 42, § 104; id. Rosc. Am. 44, 128:mores civitatis (opp. corrigere),
id. Leg. 3, 14, 32; Quint. 1, 2, 4:disciplinam,
Tac. H. 3, 49:fides, quam nec cupiditas corrumpat, nec gratia avertat,
Quint. 12, 1, 24:totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur,
id. 8, 3, 58:nomen eorum paulatim Libyes corrupere,
Sall. J. 18, 10; cf. Ov. F. 5, 195:multo dolore corrupta voluptas,
imbittered, Hor. S. 1, 2, 39:gratiam,
to forfeit, Phaedr. 4, 24, 18:(littera) continuata cum insequente in naturam ejus corrumpitur,
Quint. 8, 3, 45; cf.:oris plurima vitia in peregrinum sonum corrupti,
id. 1, 1, 13:quamvis sciam non corrumpi in deterius quae aliquando etiam a malis... fiunt,
Plin. Ep. 5, 3, 6:ineluctabilis fatorum vis consilia corrumpit,
Vell. 2, 57, 3.—In partic. (acc. to II. B. b.), to bribe:A.nutricis fidem,
Ov. M. 6, 461.—Hence, corruptus ( conr-, cŏrup-), a, um, P. a., spoiled, marred, corrupted, bad.Lit.:B.caelum,
Lucr. 6, 1135 Munro ad loc.; cf.:tractus caeli,
Verg. A. 3, 138: aqua corruptior jam salsiorque, Auct. B. Alex. 6 fin.:iter factum corruptius imbri,
Hor. S. 1, 5, 95 al. —Trop.1.Of the forms of words, mutilated, corrupted (opp. integer), Quint. 1, 5, 68.—2.Bad, corrupt:quis corruptor juventutis, quis corruptus, qui? etc.,
Cic. Cat. 2, 4, 7:homines conruptissimi,
Sall. H. 1, 48, 7 Dietsch.— Subst.: corrupta, ōrum, n., the spoiled parts (of the body), Cels. praef. § 43.— Adv.: corruptē, corruptly, perversely, incorrectly (very rare): judicare neque depravate neque corrupte, * Cic. Fin. 1, 21, 71: pronuntiare verba, in a mutilated manner, Gell. 13, 30, 9.— Comp.:explicare,
Sen. Contr. 2, 9:intimi libertorum servorumque corruptius quam in privatā domo habiti,
Tac. H. 1, 22; cf. 2, 12 Halm. -
18 corrupta
I.To destroy, ruin, waste, bring to naught (class., but less freq. than in the signif. II.].A.Lit.:B.reliquum frumentum flumine atque incendio corruperunt,
Caes. B. G. 7, 55:domum et semet igni conrumpunt,
Sall. J. 76, 6; cf.:plura igni,
id. ib. 92, 3;92, 8: res familiares,
id. ib. 64, 5:ungues dentibus,
i. e. to bite, Prop. 2, 4, 3 (13).—Trop.:II.diem,
Plaut. Men. 4, 2, 31:animo male'st: corrupta sum atque absumpta sum,
id. Am. 5, 1, 6:se suasque spes,
Sall. J. 33, 4:illos dubitando et dies prolatando magnas opportunitates corrumpere,
to lose, id. C. 43, 3:consilia,
Vell. 2, 57, 3:libertatem,
Tac. A. 1, 75:foedera,
Sil. 12, 303:omnem prospectum,
id. 5, 34 al. —With regard to the physical or moral quality of an object, to corrupt, mar, injure, spoil, adulterate, make worse, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).A.Lit.:B.corrumpitur jam cena,
Plaut. Ps. 3, 2, 102; so,prandium,
Ter. Ad. 4, 2, 49:conclusa aqua facile conrumpitur,
Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.:aquarum fontes,
Sall. J. 55, 8:corrupitque lacus, infecit pabula leto,
Verg. G. 3, 481:coria igni ac lapidibus,
Caes. B. C. 2, 10:ne plora, oculos corrumpis,
Plaut. Merc. 3, 1, 3; cf.:ocellos lacrimis,
Ov. Am. 3, 6, 57:artus febribus,
id. H. 19 (20), 117; cf.:stomachum (medicamentum),
Scrib. Comp. 137:umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,
fermented, Tac. G. 23 init.:vinum in acorem corrumpitur,
Macr. S. 7, 12, 11.— Poet., without the access. idea of impairing:ebur corrumpitur ostro,
is stained, Stat. Achill. 1, 308.—Trop. (so most freq.),1.Of personal objects, to corrupt, seduce, entice, mislead:b.perde rem, Corrumpe erilem filium,
Plaut. Most. 1, 1, 20; 1, 1, 27 sq.; cf. id. Bacch. 3, 3, 15:me ex amore hujus esse corrumptum,
id. As. 5, 2, 33; Ter. And. 2, 3, 22:mulierem,
id. Heaut. 2, 2, 2; cf.feminas,
Suet. Caes. 50:(vitiosi principes) non solum obsunt, ipsi quod corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt,
Cic. Leg. 3, 14, 32:quos (milites) soluto imperio, licentia atque lascivia corruperat,
Sall. J. 39, 5; cf. id. C. 53, 5 et saep.—In partic., to gain to one's self by gifts, etc.; to bribe, buy over, etc.(α).With abl.:(β).aliquem pecuniā,
Cic. Off. 2, 15, 53; Sall. J. 34, 1:auro,
id. ib. 32, 3:pretio, Cic'. Caecin. 25, 72: turpi largitione,
id. Planc. 15, 37:donis,
Sall. J. 97, 2:muneribus,
Hor. S. 1, 9, 57 et saep.—Without abl.:2.ne alios corrumpas, cum me non potueris,
Nep. Epam. 4, 3; id. Lys. 3, 2 bis; Sall. J. 29, 2; Hor. S. 2, 2, 9 et saep.—Of things as objects, to corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, etc.:* b.litteras publicas,
Cic. Verr. 2, 2, 38, § 93:tabulas publicas,
id. ib. 2, 2, 42, § 104; id. Rosc. Am. 44, 128:mores civitatis (opp. corrigere),
id. Leg. 3, 14, 32; Quint. 1, 2, 4:disciplinam,
Tac. H. 3, 49:fides, quam nec cupiditas corrumpat, nec gratia avertat,
Quint. 12, 1, 24:totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur,
id. 8, 3, 58:nomen eorum paulatim Libyes corrupere,
Sall. J. 18, 10; cf. Ov. F. 5, 195:multo dolore corrupta voluptas,
imbittered, Hor. S. 1, 2, 39:gratiam,
to forfeit, Phaedr. 4, 24, 18:(littera) continuata cum insequente in naturam ejus corrumpitur,
Quint. 8, 3, 45; cf.:oris plurima vitia in peregrinum sonum corrupti,
id. 1, 1, 13:quamvis sciam non corrumpi in deterius quae aliquando etiam a malis... fiunt,
Plin. Ep. 5, 3, 6:ineluctabilis fatorum vis consilia corrumpit,
Vell. 2, 57, 3.—In partic. (acc. to II. B. b.), to bribe:A.nutricis fidem,
Ov. M. 6, 461.—Hence, corruptus ( conr-, cŏrup-), a, um, P. a., spoiled, marred, corrupted, bad.Lit.:B.caelum,
Lucr. 6, 1135 Munro ad loc.; cf.:tractus caeli,
Verg. A. 3, 138: aqua corruptior jam salsiorque, Auct. B. Alex. 6 fin.:iter factum corruptius imbri,
Hor. S. 1, 5, 95 al. —Trop.1.Of the forms of words, mutilated, corrupted (opp. integer), Quint. 1, 5, 68.—2.Bad, corrupt:quis corruptor juventutis, quis corruptus, qui? etc.,
Cic. Cat. 2, 4, 7:homines conruptissimi,
Sall. H. 1, 48, 7 Dietsch.— Subst.: corrupta, ōrum, n., the spoiled parts (of the body), Cels. praef. § 43.— Adv.: corruptē, corruptly, perversely, incorrectly (very rare): judicare neque depravate neque corrupte, * Cic. Fin. 1, 21, 71: pronuntiare verba, in a mutilated manner, Gell. 13, 30, 9.— Comp.:explicare,
Sen. Contr. 2, 9:intimi libertorum servorumque corruptius quam in privatā domo habiti,
Tac. H. 1, 22; cf. 2, 12 Halm. -
19 coruptus
I.To destroy, ruin, waste, bring to naught (class., but less freq. than in the signif. II.].A.Lit.:B.reliquum frumentum flumine atque incendio corruperunt,
Caes. B. G. 7, 55:domum et semet igni conrumpunt,
Sall. J. 76, 6; cf.:plura igni,
id. ib. 92, 3;92, 8: res familiares,
id. ib. 64, 5:ungues dentibus,
i. e. to bite, Prop. 2, 4, 3 (13).—Trop.:II.diem,
Plaut. Men. 4, 2, 31:animo male'st: corrupta sum atque absumpta sum,
id. Am. 5, 1, 6:se suasque spes,
Sall. J. 33, 4:illos dubitando et dies prolatando magnas opportunitates corrumpere,
to lose, id. C. 43, 3:consilia,
Vell. 2, 57, 3:libertatem,
Tac. A. 1, 75:foedera,
Sil. 12, 303:omnem prospectum,
id. 5, 34 al. —With regard to the physical or moral quality of an object, to corrupt, mar, injure, spoil, adulterate, make worse, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).A.Lit.:B.corrumpitur jam cena,
Plaut. Ps. 3, 2, 102; so,prandium,
Ter. Ad. 4, 2, 49:conclusa aqua facile conrumpitur,
Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.:aquarum fontes,
Sall. J. 55, 8:corrupitque lacus, infecit pabula leto,
Verg. G. 3, 481:coria igni ac lapidibus,
Caes. B. C. 2, 10:ne plora, oculos corrumpis,
Plaut. Merc. 3, 1, 3; cf.:ocellos lacrimis,
Ov. Am. 3, 6, 57:artus febribus,
id. H. 19 (20), 117; cf.:stomachum (medicamentum),
Scrib. Comp. 137:umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,
fermented, Tac. G. 23 init.:vinum in acorem corrumpitur,
Macr. S. 7, 12, 11.— Poet., without the access. idea of impairing:ebur corrumpitur ostro,
is stained, Stat. Achill. 1, 308.—Trop. (so most freq.),1.Of personal objects, to corrupt, seduce, entice, mislead:b.perde rem, Corrumpe erilem filium,
Plaut. Most. 1, 1, 20; 1, 1, 27 sq.; cf. id. Bacch. 3, 3, 15:me ex amore hujus esse corrumptum,
id. As. 5, 2, 33; Ter. And. 2, 3, 22:mulierem,
id. Heaut. 2, 2, 2; cf.feminas,
Suet. Caes. 50:(vitiosi principes) non solum obsunt, ipsi quod corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt,
Cic. Leg. 3, 14, 32:quos (milites) soluto imperio, licentia atque lascivia corruperat,
Sall. J. 39, 5; cf. id. C. 53, 5 et saep.—In partic., to gain to one's self by gifts, etc.; to bribe, buy over, etc.(α).With abl.:(β).aliquem pecuniā,
Cic. Off. 2, 15, 53; Sall. J. 34, 1:auro,
id. ib. 32, 3:pretio, Cic'. Caecin. 25, 72: turpi largitione,
id. Planc. 15, 37:donis,
Sall. J. 97, 2:muneribus,
Hor. S. 1, 9, 57 et saep.—Without abl.:2.ne alios corrumpas, cum me non potueris,
Nep. Epam. 4, 3; id. Lys. 3, 2 bis; Sall. J. 29, 2; Hor. S. 2, 2, 9 et saep.—Of things as objects, to corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, etc.:* b.litteras publicas,
Cic. Verr. 2, 2, 38, § 93:tabulas publicas,
id. ib. 2, 2, 42, § 104; id. Rosc. Am. 44, 128:mores civitatis (opp. corrigere),
id. Leg. 3, 14, 32; Quint. 1, 2, 4:disciplinam,
Tac. H. 3, 49:fides, quam nec cupiditas corrumpat, nec gratia avertat,
Quint. 12, 1, 24:totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur,
id. 8, 3, 58:nomen eorum paulatim Libyes corrupere,
Sall. J. 18, 10; cf. Ov. F. 5, 195:multo dolore corrupta voluptas,
imbittered, Hor. S. 1, 2, 39:gratiam,
to forfeit, Phaedr. 4, 24, 18:(littera) continuata cum insequente in naturam ejus corrumpitur,
Quint. 8, 3, 45; cf.:oris plurima vitia in peregrinum sonum corrupti,
id. 1, 1, 13:quamvis sciam non corrumpi in deterius quae aliquando etiam a malis... fiunt,
Plin. Ep. 5, 3, 6:ineluctabilis fatorum vis consilia corrumpit,
Vell. 2, 57, 3.—In partic. (acc. to II. B. b.), to bribe:A.nutricis fidem,
Ov. M. 6, 461.—Hence, corruptus ( conr-, cŏrup-), a, um, P. a., spoiled, marred, corrupted, bad.Lit.:B.caelum,
Lucr. 6, 1135 Munro ad loc.; cf.:tractus caeli,
Verg. A. 3, 138: aqua corruptior jam salsiorque, Auct. B. Alex. 6 fin.:iter factum corruptius imbri,
Hor. S. 1, 5, 95 al. —Trop.1.Of the forms of words, mutilated, corrupted (opp. integer), Quint. 1, 5, 68.—2.Bad, corrupt:quis corruptor juventutis, quis corruptus, qui? etc.,
Cic. Cat. 2, 4, 7:homines conruptissimi,
Sall. H. 1, 48, 7 Dietsch.— Subst.: corrupta, ōrum, n., the spoiled parts (of the body), Cels. praef. § 43.— Adv.: corruptē, corruptly, perversely, incorrectly (very rare): judicare neque depravate neque corrupte, * Cic. Fin. 1, 21, 71: pronuntiare verba, in a mutilated manner, Gell. 13, 30, 9.— Comp.:explicare,
Sen. Contr. 2, 9:intimi libertorum servorumque corruptius quam in privatā domo habiti,
Tac. H. 1, 22; cf. 2, 12 Halm. -
20 deminuo
dē-mĭnŭo, ui, ūtum, 3, v. a., to lessen by taking from, i. e. to make smaller, to lessen, diminish (cf. diminuo, to break up into small parts—freq. and class.).I.Lit.:II.de mina una quinque nummos,
Plaut. Truc. 2, 7, 10:istum laborem tibi,
Plaut. Aul. 2, 1, 43 (cf. Wagner ad loc.):ne de bonis quae Octavii fuissent deminui pateretur,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 3, § 10; cf. Cic. de Or. 3, 49, 189:deminuunt aequora venti,
Lucr. 5, 268; 390:deminutae copiae,
Caes. B. G. 7, 31, 3; 7, 73; id. B. C. 3, 2; Liv. 2, 1; Tac. A. 12, 64 al.:militum vires inopia frumenti deminuerat,
Caes. B. C. 1, 52; Tac. A. 13, 58:fenore deminuto,
Suet. Aug. 41:arborem,
Tac. A. 13, 58 al. —Trop.A.In gen., to take away from, abate, lessen, etc.:B.de hujus praesidiis deminuturum putavit,
Cic. Sull. 1, 2:neque de tanta voluptate et gratulatione quicquam fortuna deminuerat,
Caes. B. G. 1, 53, 6:aliquid de jure aut de legibus,
id. ib. 7, 33; Liv. 8, 34:de sua in Aeduos benevoientia,
Caes. B. G. 7, 43, 4:de libertate mea,
Cic. Planc. 38:ex regia potestate,
Liv. 2, 1:alicui timor studia deminuit,
Caes. B. C. 2, 31, 4:partem aliquam juris,
Cic. Caecin. 2, 5; cf. Liv. 4, 24:sententiam hujus interdicti (coupled with inflrmata),
Cic. Caecin, 13, 38:dignitatem nostri collegii,
id. Brut. 1:potentiam,
Caes. B. G. 1, 18, 8:lenitatem imperitantis,
Tac. A. 16, 28:curam,
Prop. 2, 18, 21 (3, 10, 21 M.) al.: se capite deminuere, to lose or forfeit civil rights, be deprived of citizenship, Cic. Top. 4, 18; 6, 29; Liv. 22, 60, 15; cf. caput, no. III. 1. b.—Esp. in grammat. lang., to form into a diminutive:A.sacellum ex sacro deminutum est,
Gell. 6, 12, 6: deminuuntur adverbia, ut primum, primule; longe, longule, etc., Don. p. 21 Lind. N. cr. Cf.: deminutus, deminutio, and deminutivus.— Hence, dēmĭnūtus, a, um, P. a. (very rare), diminished, small, diminutive.In gen.:B.deminutior qualitas,
Tert. adv. Marc. 2, 9.—In grammat. lang., diminutive, hupokoristikos (for which, later, deminutivus): pro nomine integro positum sit deminutum (viz. in the expression magnum peculiolum), Quint. 1, 5, 46.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
forfeit — for·feit 1 / fȯr fət/ n [Anglo French, from Middle French forfait, past participle of forfaire to commit a crime, from fors outside + faire to do]: something forfeited or subject to being forfeited forfeit 2 vt 1: to lose or lose the right to by … Law dictionary
forfeit — for‧feit [ˈfɔːft ǁ ˈfɔːr ] verb [transitive] 1. LAW to lose property or the legal right to something because you have broken the law: • The company will forfeit all its assets to the federal government. 2. to lose rights, benefits etc: • State… … Financial and business terms
Forfeit — For feit, n. [OE. forfet crime, penalty, F. forfait crime (LL. forefactum, forifactum), prop. p. p. of forfaire to forfeit, transgress, fr. LL. forifacere, prop., to act beyond; L. foris out of doors, abroad, beyond + facere to do. See {Foreign} … The Collaborative International Dictionary of English
Forfeit — For feit, a. [F. forfait, p. p. of forfaire. See {Forfeit}, n.] Lost or alienated for an offense or crime; liable to penal seizure. [1913 Webster] Thy wealth being forfeit to the state. Shak. [1913 Webster] To tread the forfeit paradise. Emerson … The Collaborative International Dictionary of English
Forfeit — For feit, v. t. [imp. & p. p. {Forfeited}; p. pr. & vb. n. {Forfeiting}.] [OE. forfeten. See {Forfeit}, n.] To lose, or lose the right to, by some error, fault, offense, or crime; to render one s self by misdeed liable to be deprived of; to… … The Collaborative International Dictionary of English
forfeit — [fôr′fit] n. [ME forfet < OFr forfait, pp. of forfaire, to transgress < ML forisfacere, to do wrong, lit., to do beyond < L foris, foras, out of doors, beyond (see FOREIGN) + facere (see FACT)] 1. something that one loses or has to give… … English World dictionary
Forfeit — For feit, v. i. 1. To be guilty of a misdeed; to be criminal; to transgress. [Obs.] [1913 Webster] 2. To fail to keep an obligation. [Obs.] [1913 Webster] I will have the heart of him if he forfeit. Shak. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
forfeit — [n] something given as sacrifice cost, damages, fine, loss, mulct, penalty, relinquishment; concept 123 Ant. gain, victory, win forfeit [v] give up something in sacrifice abandon, be deprived of, be stripped of, drop, give over, lose, relinquish … New thesaurus
forfeit — ► VERB (forfeited, forfeiting) 1) lose or be deprived of (property or a right or privilege) as a penalty for wrongdoing. 2) lose or give up as a necessary consequence. ► NOUN 1) a fine or penalty for wrongdoing. 2) Law a forfeited right,… … English terms dictionary
Forfeit — For feit, p. p. or a. In the condition of being forfeited; subject to alienation. Shak. [1913 Webster] Once more I will renew His laps[ e]d powers, though forfeite. Milton. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Forfeit — (engl., spr. fohrfĭt), im Sport, s. Reugeld … Kleines Konversations-Lexikon